ترکیب بندی

قاب بندی نما
وقتی نمایی را انتخاب می کنید بایستی به موارد ذیل توجه داشته باشید
عناصری که بیرون قاب قرار گرفته اند احتمال این دارد که به داخل قاب بیایند
سوژه ها چگونه با قاب در تعامل هستند
مرکز قاب
بصورت معمول قرار دادن سوژه در مرکز کادر عقلانی بنظر می رسد، اما این کار تنها در دسترس ترین و سریع ترین عملکرد یک تصویر بردار هست و موثرترین راه برای نشان دادن سوژه نیست در عمل ثابت شده مرکز قاب از نظر تمرکز ضعیف ترین ناحیه است در واقع چشم از روی آن به نقاط دیگر نما حرکت می کند مگر اینکه
خطوط قوی پرسپکتیوی روی آن به هم برسند
حرکت ، رنگ یا فرم چشم گیری وجود داشته باشد
اکثر سوژه ها بهترین منظره را زمانی دارند که کمی دور از مرکز قاب و در حالت تعادل با یکدیگر حجم های رنگ مایه ای تصویر قرار گیرند
فضای نگاه
سوژه ای که در مرکز کادر قرار گرفته است ممکن است تعادلی بیش از حد سنجیده داشته باشد و رسمی و حتی کسل کننده به نظر برسد اگر کسی مستقیما رو به دوربین حرف بزند تصویر به مراتب جذاب تر می شود اگر بدن وی کمی زاویه داشته باشد مثلا حالت سه رخ قرار گیرد و قاب بندی برای جبران آن کمی فضا پیش بینی کند. میزان این فضا عموما باید متناسب با زاویه ی سوزه تا رسیدن به زاویه نیم رخ افزایش یابد.
قانون یک سوم
قانونی که بسیار تکرار شده و البته بهترین کار این است که از تقسیم پرده به بخش های برابر و کاملا متوازن پرهیز کنید مگر برای جلوه های ویژه در غیر اینصورت تصویر حاصله بیش از حد مکانیکی جلوه خواهد کرد برای پری زاز این مشکل بسیاری از تصویر بردارها از روشی استفاده می کنند که به قانون یک سوم معروف است در این روش قاب تصویر را به صورت افقی و عمودی به سه قسمت مساوی تقسیم می کنیم و سوژه را روی این خطوط یا محل تلاقی آن ها قرار می دهیم این کار از نصف کردن قاب بهتر است اما خودش نیز ممکن است به شگردی کلیشه ای تبدیل شود به طور کلی اگر از نسبت های دو به سه یا سه به پنج استفاده کنیم تناسب های به مراتب بهتری به دست می آید زیرا این نسبت ها بیش از همه به تقسیم طلایی که کاربرد گسترده ای در هنرهای گرافیکی دارد نزدیک است
قاب بندی برای افراد
اگر مراقب نباشید ممکن است اینطور به نظر برسد که گویی اشخاص روی لبه ی تصویر نشسته ، ایستاده یا به آن تکیه داد اند و باعث پرت شدن حواس از تصویر خواهد شد و شاید مضحک هم بنظر برسد به علاوه مواظب باشید خطوط قاب تنه و پاها را در مفاصل (گردن زانو و آرنج) قطع نکند زیرا این نوع قاب بندی نیز توجه را به خود جلب می کند به جای آن قاب را طوری تنظیم کنید که سوژه را در نقاط میانی قطع کند
تغییر قاب
وقتی افراد به اطراف حرکت می کنند یا وقتی کانون جذابیت تصویر تغییر می کند معمولا لازم است قاب بندی را دوباره اصلاح نمود این تغییر قاب از یک چرخش عمودی مختصر برای اصلاح هدروم تا یک پن – تیلت- زوم همزمان به روی فردی در یک نمای گروهی متغیر است.